Fez

Fez is niet van plan om iemand te slaan als een grafische krachtpatser. Dat was niet het geval jaar geleden, toen het voor het eerst werd uitgebracht op de moderne game consoles, en het is niet eens het geval is als het concurreert met andere games op de meer beperkte mobiele markt. Maar wat er ontbreekt in de grafische trouw, maakt het voor in stijl en charme. De korrelig graphics zijn simpel, als gevolg van een zekere mate van kwaliteit tussen de NES en Super Nintendo design, maar met hun kleur helder palet en suggestieve ontwerp, ze erin slagen om een ​​aantal behoorlijk indrukwekkend wereld gebouw te doen. Een deel van dit is te wijten aan het gevoel van plaats. De wereld van de ontwikkelaars hebben gemaakt zijn weelderig en uniek, een drijvende toren zich uitstrekt tot in schijnbaar eindeloze ruimte in beide richtingen en het trotseren van onze fundamentele begrip van Euclidische meetkunde. Maar er is niets toevallig over Fez level design. Hoewel het heeft de uitstraling van een eenvoudige tweedimensionale terugkeer naar de klassieke gaming, de kern gameplay feature gooit volledig dat begrip uit het raam. De kubistische structuur van de toren u navigeren is logisch als je beseft dat je geografische ruimte kan worden gedraaid naar de vaste perspectieven van elke zijde. Daarin ligt het genie van het spel. Wat zou manifesteren als duidelijke navigatie-uitdagingen in een tweedimensionaal of driedimensionaal spel word creatieve puzzels in Fez, zoals het navigeren uw omgeving middelen te schakelen tussen de vier beschikbare perspectieven. Als een richel bestaat, maar kan niet worden gezien vanuit uw perspectief, kan het niet worden genavigeerd, maar draaiende andere aspecten van het milieu kan volledig obscure kuilen en andere uitdagingen, in wezen waardoor ze uit het zicht en uit het hart. Het is een eenvoudig principe dat de ontwikkelaars wringen veel potentie uit, als zeer fundamentele grondslagen ontwikkelen tot creatieve en soms frustrerende zaken. Nieuwe complicaties zoals verborgen paden, gesloten deuren, en al te ingewikkeld backtrack patronen toe te voegen nieuwe lagen aan de ervaring in de loop van het spel. Op dezelfde manier dat Fez trekt esthetische inspiratie uit retro games, het trekt ook diep uit de uitdaging van deze tijd van games. De platformactie in Fez is niet gemakkelijk, en het verborgen karakter van een groot deel van de uitdagingen middelen dat het vinden van de juiste route naar succes is vaak een taak van trial and error. Dit zou frustrerend zijn, ware het niet voor de basis-reload-systeem. Sterven is nooit permanent, en elke fout resulteert in een nabijgelegen respawn. Er is het gevoel dat je altijd naar boven klimmen bent en altijd iets nieuws te ontdekken. En er is veel te ontdekken. De vier dimensies van Fez een grote uitbreiding van het aantal vierkante meters van het eigenlijke spel wereld te misleiden wegen, en er is veel geheimen verborgen in het milieu. Raadsels en cijfers uit te breiden sterk af van het verhaal van het spel en zorgen voor dieper niveau eindspel inhoud, in wezen die een meta spel dat bestaat tot ver buiten de kern ervaring. Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in puzzelaars, Fez is een unieke, eigenzinnige ervaring de moeite waard.